Minggu, 26 Januari 2014

Drama Singkat Bahasa Jawa



Tema : Kekancan, Salah Pangerten
Judul : Gara-gara Ipad

BABAK 1
Di Pondok Pesantren ,Alwa, Kalfin, Nurul, lan Sofia lagi ngerungoake Bu Nadiyah sing lagi mulang pelajaran metematika…
Bu Nadiyah      : “Assalamualaikumbocah-bocah, dina iki Ibu arep mulang pelajaran matematika.”
            Murid-Murid   : “Inggih Bu…”
            Bu Nadiyah      : “Ibu arep nerangake Bab Penjumlahan. Coba 5+6= … ayo sapa sing iso ?’
            Kalfin               : “Kula bu!”
            Bu Nadiyah      : “Iyo, ayo Kalfin piro jawabane?”
            Kalfin               : “ 5+6=56 Bu … “
  Bu Nadiyah      : “ Duduk ngono, 5+6 iku sama dengan 11. Podo wae kaya ana 5 apel ditambah 6 apel sama dengan 11 apel, ngerti ora ?”
            Murid-Murid   : “Ngerti Bu …”
Ing pertengahan pelajaran ana arek ngetok-ngetok lawang.
            Rahma             : “Assalamualaikum.”
            Bu Nadiyah      : “Waalaikumsalam.”
            Rahma             : “Kula niki murid anyar pindahan saka Jakarta, lan kula mlebu kelas niki, Bu.”
            Bu Nadiyah      : “Oo ngono, saiki coba kenalno awakmu nang kanca-kancamu.”

            Rahma : “Nami kula Nofia Rahmawati bisa diceluk Rahma, kula pindahan saka sekolah ing Jakarta.”
            Bu Nadiyah      : “Yowes cekap perkenalane, saiki awakmu lungguh ing sebelahe Nurul.”
            Rahma             : “Inggih, Bu …”

BABAK 2
Ing wayah ngaso murid-murid lagi padha dolanan. Alwa, Kalfin, Nurul, lan Sofia lagi ngobrol ing njero kelas.
Sofia                : “Rek, ayo mengko mulih sekolah dolanan nang omahku. Aku duwe dakonan anyar lho.”
            Alwa                : “Ayo-ayo! Aku yo duwe bekel anyar.”
            Kalfin               : “Iyo, ayo budal saiki.”
            Sofia                : “He he. Ngawur ae iki during wayahe moleh.”
            Kalfin               : “Oh iyoyo ..”
Tiba-tiba Nurul lan Rahma teko …
            Nurul               : “Rek, wis kenalan karo Rahma durung ?’
            Alwa                : “Oh iyo, aku Alwa, iki Kalfin, sing iki Sofia.”
            Kalfin lan Sofia : “Halo!”
            Rahma             : “Hai juga!”
           Sofia                : “Mulih sekolah Alwa lan Kalfin arep dolan nang omahku, awakmu lan Nurul gelem melok opo ora ?”
  Nurul               : “Iyo-iyo aku melok”
            Rahma             : “Arepe dolanan apa?”
  Alwa                : “Dolanan dakon lan bekel.”
            Rahma             : “Hah ? Dolan dakon lan bekel ? Opo isih usum ?”
            Nurul               : “emange dolanan opo sing lagi usum ?”
            Rahma             : “Yo Ipad lah …”
            Alwa,Nurul      : “Ipad ?”
            lan Sofia
            Nurul               : “Panganan opo iku ?”
            Kalfin               : “Ipad iku dudu panganan tapi dolanan canggih iku lho.”
            Rahma             : “Katrok, ndeso. Jaman saiki ora eroh Ipad. Sapa sing gelem dolan Ipad karo aku ?”
            Nurul               : “Aku-aku. Aku pingin iso dolan Ipad.”
            Rahma             : “Ayo mengko nang omahku.”
BABAK 3
Sesuke ing sekolah wayah ngaso arek-arek kelas 9E padha ngobrol bareng. Tiba-tiba Rahma bengak-bengok.
            Rahma             : “IPADKUUU!!!!”
            Sofia                : “Haduh … ono opo se ? kok sampek teriak-teriak ngono.”
            Rahma             : “Ipad ku ilang!”
            Kalfin               : “ciyus ?”
            Alwa                : “Enelan ?”
            Sofia                : “Miapa ?”
            Nurul               : “Sumpaon ?”
            Rahma             : “Maeng ana nang tas tapi saiki ora ana?”
            Nurul               : “Lho maeng kok dekek endi?”
         Rahma             : “Maeng sakdurunge pelajaran olahraga tak dekek ndek tas .Pasti awakmu yo seng  nyolong. (nuding Nurul) awakmu maeng lak terakhir nyilih ta. “
            Kalfin               : “Aja nuduh sembarangan ma!”
            Rahma             : “Lha terus sapa ? Awakmu, utawa awakmu, ah awakmu kan? “
            Alwa, Kalfin,    : “Dudu aku!”
            lan Sofia
            Rahma             : “Lek dudu awakmu, awakmu, awakmu. Yo awakmu kabeh lak ora duwe Ipad.”
Tiba-tiba Bu Nadiyah sing ngrungokake keributan teka kanggo misahno murid-murid.
            Bu Nadiyah      : “Wis wis wis.”
            Rahma             : “Tapi Ipad kula Bu …”
            Bu Nadiyah      : “Ipad mu ora ilang, tapi ibu pundhut. Ing  sekolah iki ana aturan ora oleh nggawa barang elektronik, Rahma.”
            Sofia                : “Lho kan , aja nuduh sembarangan. Dudu awake dewe sing njupuk.”
            Kalfin               : “Masio awake dewe ora tau main Ipad. Tapi awake dewe ora tau njupuk barang sing dudu hak kami.”
            Rahma             : “Sepurane yo. Aku nuduh kalian sembarangan.”
            Nurul               : “Iyo gak popo tapi aja nuduh sembarangan maneh.”
            Alwa                : “Lan ojo pamer-pamer lagi yo.”
            Rahma             : “Iya, tapi awake dewe kanca kan?”
            Alwa, Kalfin,    : “Iya,kanca.”
            Nurul, lan Sofia
            Bu Nadiyah      : “Wis wis, cukup njaluk sepurane ,saiki ayo mlebu kelas.”
Akhire Rahma, Alwa, Kalfin, Nurul, lan Sofia dadi kanca sing ora tau tukar padu maneh.

      -MARI-
               
               
               

               

Tidak ada komentar:

Posting Komentar